...آدم همیشه دوستان تازه ای پیدا میکرد اما مجبور نبود هر روز کنارشان بماند
اگر ادم همیشه همان آدم های ثابت را ببیند احساس میکند بخشی ار زندگی اش را تشکیل میدهند
و از آن جا که بخشی از زندگی ما میشوند
هوس می کنند زندگی ما را تغییر دهند
اگر آدم همانطور که آنها انتظار دارند عمل نکند به باد انتقادش میگیرند
چون هرکس فکر میکند دقیقا میدانند ما باید چطور زندگی کنیم اما هرگز نمیدانند چگونه زندگی خودشان را از سر بگذرانند...

کیمیاگر / پائولو کوئلیو

.::به وبلاگ پرواز شب خوش آمدید::.

پرواز شب دیگه جایی برای پرواز من نیست

آدرس جدیدم و برای دوستای ویژه ام اس ام اس می کنم

بدرود . . .

شعور و شخصیت از اون دسته ودیعه های خداست که شامل حال هرکسی نمیشه

و از این بابت خیلی متاسفم که کمی راجع به اطرافیانم دیر متوجه شدم . . .

شاید سکوت مطــــــــــــــــــلق راجع به این موضوع از هر چیزی بهتر باشه . . .

من حرامــــزاده هایـی می شناسـم،
که مــــــــــــــادران و پـــــــــــــــدرانی
نجیـــــــب و پاکدامــــــــــــــن دارند...

گفتند : کلاغ؟ شادمان گفتم : پــــــــر! گفتند : کبوتر آسمان؟ گفتم : پــــــــر! گفتند : خودت؟ …به اوج اندیشیدم در حسرت رنگ آسمان گفتم : پــــــــر! گفتند : مگر پرنده ای؟ خندیدم گفتند : تو باختی! و من رنجیدم. در بازی کودکان فریبم دادند احساس بزرگ پر زدن را چیدند! آنروز به خاک آشنایم کردند، از نغمه پرواز جدایم کردند، آن باور آسمانی از یادم رفت! در پهنۀ این زمین رهایم کردند حالا همه عزم پر گرفتن دارند! دستان مرا دوباره می آزارند! همراه نگاه مات و بی باور من از روی زمین به آسمان می بارند. گفتند : پرنده ای! گریه ام را دیدند دیوانۀ خاک بودم و فهمیدند .گفتم : که نمی پرم، نگاهم کردند. بر بازی اشتباه من خندیدند!

من خود دلم از مهر تو لرزید ,وگرنه

تیرم به خطا می رود اما به هدر,نه!

دل خون شده وصلم و لب های تو سرخ است

سرخ است ولی سرخ تر از خون جگر ,نه

با هرکه توانسته کنار آمده دنیا

با اهل هنر؟آری! با اهل نظر ؟نه!

بد خلقم و بد عهد زبانبازم و مغرور

پشت سر من حرف زیاد است مگر نه؟

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد

یک بار دگر ,بار دگر, بار دگر .....نه!

_______________

آن مغرور

فاضل نظری

بگذار اگر این بار سر از خاک برآرم

بر شانه تنهایی خود سر بگذارم

از حاصل عمر به هدر رفته ام ای دوست

ناراضی ام،اما گله ای از تو ندارم

در سینه ام آویخته دستی قفسی را

تا حبس نفس های خودم را بشمارم

از غربتم این قدر بگویم که پس از تو

حتی ننشسته ست غباری به مزارم

ای کشتی جان حوصله کن می رسد آن روز

روزی که تو را نیز به دریا بسپارم

نفرین گل سرخ بر این شرم که نگذاشت

یک بار به پیراهن تو بوسه بکارم

ای بغض فرو خورده مرا مرد نگه دار

تا دست خداحافظی اش را بفشارم

______

 دست خداحافظی

فاضل نظری

بارالها ! این همه سردردهای دیوونه کننده رو ازم دور کن

رسما معدم داغون شد از این همه قرص . . .

نامه ای به روسپی :

تعجب کردی!؟... میدانم در کِسوت مردان آبرومند،اندیشیدن به تو رسم، و گفتن از تو ننگ است!
اما میخواهم برایت بنویسم . شنیده ام، تن می فروشی، برای لقمه نان!

چه گناه کبیره ای…!

میدانم که میدانی همه ترا پلید می دانند، من هم مانند همه ام...

راستی روسپی!

از خودت پرسیدی چرا اگر در سرزمین من و تو، زنی زنانگی اش را بفروشد که نان در بیارد رگ غیرت اربابان بیرون می زند !!
اما اگر همان زن کلیه اش را بفروشد تا نانی بخرد و یا شوهر زندانی اش آزا دشود این «ایثار» است ! .................هه


مگر هردواز یک تن نیست؟

مگر هر دو جسم فروشی نیست؟

تن در برابر نان ننگ است...

بفروش ! تنت را حراج کن… من در دیارم کسانی را دیدم

که دین خدا را چوب میزنند به قیمت دنیایشان

شرفت را شکر که اگر میفروشی از تن می فروشی نه از دین .



شنیده ام روزه میگیری،

غسل میکنی،

نماز میخوانی،

چهارشنبه ها نذر حرم امامزاده صالح داری،

رمضان بعد از افطار کار می کنی،

محرم تعطیلی.

من از آن میترسم که روزی با ظاهری عالمانه،

جمعه بازار دین خدا را براه کنم، زهد را بساط کنم،

غسل هم نکنم،

چهارشنبه هم به حرم امامزاده صالح نروم،

پیش از افطار و پس از افطار مشغول باشم،

محرم هم تعطیل نکنم!

فاحشه!!!… دعایم کن

نوشته ای از دکتر "فریدون فرخزاد"

به خاطر داشته باشید که هیچ چیز در زندگی معنا ندارد

مگر معنایی که شما به آن بدهید.

پس معناهایی را اختیار کنید که با سرنوشت دلخواه شما سازگار باشد

داریم یه جایی زندگی می کنیم که هرزگی مُد - بی آبرویی کلاس - مستی و دود تفریح - دزد بودن و لاشخوری و گرگ بودن رمز موفقیت

آدم خلیفه ی تنهای خدا

روی زمین است . . .

امپراتوری که گاهی باید برگردد به

آخرین سلاح اش

" . . . و سلاح او گریه است . "

برگرفته از جلد کتاب : گریه های امپراتور

فاضل نظری

آب ِ نطلبیده همیشه مراد نیست ، گاهی بهانه ایست که قربانی ات کنند . . .

فاضل نظری

نانوشته هایم بسیارند

مثل بیقراری هایم

من سکوتم رافریاد میکشم

آخر این آشوب درونم مرا میکشد...

فردا مسافرم . خوشحالم چون مسافرت دو روزه ی آخره تعطیلات ، حال میده

اونم وقتی کسایی که دوسشون دارم رو قراره ببینم

خلاصه اینکه دیگه از این به بعد هرشب نمیام برای پرواز

اما هروقت بتونم بهتون سر می زنم

پایــیزتون طلائی

بدرود . . .

______________

پی نوشت : چشم های منتظر به پیچ جاده . . .

به یاد مژگان عزیزم که دیگه کنارم ندارمش اما همیشه توی قلبم بهترینه

_______________

عمو جان با امروز 4 روز است که ما را تنها گذاشتی
دلم برای مهربونی هات تنگ میشه
و همیشه در این افسوس می مونم که چرا برای دیدنت کوتاهی کردم
همیشه نبودت حس میشه
روحت شاد
خدا بیامرزدتت